Jacynta Janssens

Ik ben voor sommigen de ‘huismakelaar’ geworden!

Jacynta Janssens is eigenaar en initiatiefneemster van J2 Makelaardij in Oosterhout. Ze runt haar kantoor alleen en zou dit echt niet anders willen! In haar vrije tijd roert ze graag in de potten en pannen en ze is lid van een kookclub. Verder is ze gek op muziek. Van keiharde rock tot klassiek; ze luistert er maar wat graag naar!

Jacynta in drie woorden: enthousiast, actief en betrokken.  

‘Ik heb altijd belangstelling gehad voor de makelaardij en de huizenmarkt. Maar heel lang meende ik dat een baan in de makelaardij niet te combineren was met de zorg voor mijn kinderen. Daarna had ik het idee dat ik al te oud was om als makelaar voor mezelf te beginnen, totdat ik in 2006 mijn eigen huis wilde verkopen en er een taxateur over de vloer kwam die me op andere gedachten bracht. ‘Je moet het gewoon doen,’ zei hij. Diezelfde avond nog had ik de eerste module van de opleiding tot makelaar in huis. In 2008 had ik de hele studie doorlopen en alle diploma’s behaald. Precies op dat moment stortte de huizenmarkt volledig in. Ik kom uit een ondernemende familie en houd wel van een uitdaging. Dus ik besloot ondanks de recessie de sprong in het diepe te wagen en mijn eigen kantoor op te starten. Ik benaderde twee makelaars uit de regio die voor mij mijn eerste woningen op Funda plaatsten. Had ik vragen, dan kon ik altijd bij hen terecht. Ondanks dat ik de tijd bepaald niet mee had, begon mijn zaak al snel goed te lopen. Ik denk dat ik een groot deel van mijn succes te danken heb aan het feit dat ik enthousiast ben en mijn afspraken altijd nakom. Beloof ik iemand terug te bellen, dat doe ik dat. Al direct bij de start van mijn eigen bedrijf, was ik vastbesloten voldoende tijd en energie te steken in het presenteren van mijn woningen. Daar hoorden mooie plattegronden bij en fraai beeldmateriaal, iets wat nu vrij gebruikelijk is, maar destijds echt nog in de kinderschoenen stond. Ik was er bijzonder op gebrand dat alles er goed uitzag, schakelde een stylist in en ging altijd met de fotograaf mee om aanwijzingen te geven voor het schieten van de foto’s. Dit doe ik overigens nog steeds. Meer dan eens heb ik meegemaakt dat de balen vuile was nog voor de wasmachine lagen en het aanrecht vol ontbijtspullen stond. Op die manier wilde ik de woningen destijds niet onder de aandacht brengen, en nog steeds niet. Desnoods steek ik zelf de handen uit de mouwen, die woning moet netjes op beeld! Verder ambieer ik geen grote orderportefeuille. Ik wil de mensen voor wie ik werk voldoende aandacht kunnen geven. Bezichtigingen waarbij geïnteresseerden gehaast door het huis geloodst worden en met tien minuten weer buiten moeten staan, daar begin ik niet aan. Ik geef mensen graag de tijd om de woning rustig te bekijken. In het geven van die oprechte aandacht ligt mijn kracht. Ik run de zaak alleen, heb geen groot kantoor, secretaresse of andere mensen in dienst. Dat betekent dat men altijd met mij van doen heeft en de lijnen kort zijn. Ik merk dat mensen dat fijn vinden. De markt is dynamisch en ieder jaar denk ik weer: wat zal deze periode voor me in petto hebben? Dan ben ik toch blij dat ik ook uit mijn eigen contacten voldoende werk heb en ik voor velen zo onderhand een soort huismakelaar ben geworden.

Waar kom jij je bed voor uit?

Wat me veel voldoening geeft, is als er een verkoop of aankoop naar ieders tevredenheid afgerond is. Mensen begeleiden in het aankoopproces is in deze tijd, waarbij er zoveel wordt overboden, een hele uitdaging. Gevreesd wordt dat die gekte waarschijnlijk nog wel even zal aanhouden. Mensen die de vraagprijs net aan kunnen financieren en die dan vaak onvoldoende kunnen bieden, adviseer ik om die reden niet eens te gaan bezichtigen. Dat heeft ook geen zin. Zij kunnen beter op zoek gaan naar een goedkopere woning, zodat ze de financiële ruimte hebben om een bod neer te leggen dat meer kansen biedt.

Waar lig je wakker van?
Voor starters is de markt rampzalig, daar maak ik me best zorgen over.  Alleen met flink wat spaargeld, een goed salaris of met behulp van ouders kom je nog aan een geschikte woning. Je ziet op dit moment alternatieven ontstaan voor een andere manier van woningaanbod. Wat ik vermoed en hoop is dat we een opmars aan verscheidene woonvormen zullen gaan krijgen, waarin verschillende doelgroepen, als senioren en jongeren bij elkaar zullen gaan wonen en zodoende meer zorg voor elkaar op zich nemen. Ook zie je al dat bijvoorbeeld zes jonge mensen samen een boerderij kopen. Maar of dit soort constructies echt het woningtekort zal oplossen… Wat ik verder een zorgelijke ontwikkeling vind is nog steeds het opkopen van woningen door beleggers. Met een smak geld en geen voorbehoud van financiering maken zij elke keer het meest kans op een huis. Zodoende trekt de rest aan het kortste eind.’